Mijn verhaal

Op 10-jarige leeftijd gingen mijn ouders scheiden en bleef ik samen met mijn broers en zussen bij mijn vader wonen. Ik heb van mijn vader tot mijn 19^e jaar mijn moeder niet mogen zien en groeide ik op in een situatie waarin ik me heel erg emotioneel onveilig heb gevoeld. Als kind ontwikkelde ik onbewust gedachten over mezelf zoals: ‘ik ben niet goed genoeg’, ‘ik mag er niet zijn zoals ik ben’, ‘ik ben minder dan de ander’ en ‘ik hoor er niet bij’. Deze overtuigingen hebben het in mijn latere leven behoorlijk moeilijk gemaakt. Later werd me duidelijk dat door dit soort gedachten je lichaam continue stress ervaart en wat een verstorende werking stress heeft op je gehele hormoonhuishouding.

Als opgroeiende puber had ik een enorme zwak voor een aantal ongezonde dingen, namelijk drop en sigaretten. Om mezelf te troosten was ik jarenlang een ‘suikerjunk’ en ‘kettingrookster’. Ik vond het heerlijk en genoot ervan, maar ik had erg veel last van hormonale klachten. Achteraf weet ik dat het voor een deel met deze ongezonde gewoontes te maken had, maar die link had ik toen nog niet gelegd. Ik had veel last van PMS en overgangsklachten zoals zwaar oververmoeid zijn, angstgevoelens, zwaar/dof gevoel in het hoofd (brain-fog), huidklachten, heftige spierpijnen, slijmbeursontsteking en stemmingswisselingen. Ik heb jarenlang deze klachten gehad en rond mijn 40^e jaar ben ik me meer gaan interesseren voor voeding. Het boek “Het glutengevaar” van David Perlmutter had mij wakker geschud en besloot ik het anders te willen doen. Meer dan 10 jaar eet ik suikervrij, dus ook geen drop meer. Een enorme overwinning! En sindsdien eet ik volgens de principes van de oervoeding en mijn gezin doet hieraan mee. Ieder op zijn manier.

Geleidelijk aan merkte ik verbetering. Mijn energie nam toe en ik voelde me beter dan ooit. Maar ondanks dat de meeste klachten waren verdwenen, voelde ik me nog steeds niet helemaal happy. Ik begon steeds meer te beseffen dat ik enorm streng was voor mezelf en bepaalde verwachtingen had waar ik aan moest voldoen. Ik stond mezelf niet toe om ‘fouten’ te maken en als ik een ‘fout’ maakte gaf ik mezelf enorm op de kop. Deze patronen waren zo hardnekkig, dat ik veel moeite had om ‘gewoon’ ontspannen te kunnen functioneren in het dagelijks leven.

Op een gegeven moment leerde ik in het boeddhisme over mindfulness en zelfcompassie. Zelfcompassie leerde me dat ik mild en liefdevol met mezelf kon omgaan in situaties waarin ik juist streng voor mezelf zou zijn. Dit was een belangrijk inzicht voor mij, dat als deze patronen in een bepaalde situatie getriggerd worden, ik op deze manier met mezelf leer om te gaan. Gaandeweg werden deze patronen van ‘streng zijn voor mezelf’ en ‘me niet goed genoeg voelen’ minder hardnekkig en merk ik nu dat ik blijer, relaxter en met veel meer energie in het leven sta. Ik ben gaan beseffen dat ‘je gezond voelen’ niet een situatie is die vaststaat, maar veranderlijk is. Het is steeds weer je aanpassen aan dat wat zich aandient in een bepaalde situatie. En als je leert hier flexibel mee om te gaan, wordt het allemaal een stuk makkelijker voor jezelf.

Ik denk dat als ik mijn voeding en vooral de manier waarop ik met mezelf omging niet zou hebben veranderd, mijn klachten nog steeds aanwezig zouden zijn of zelfs zouden zijn verergerd. Ik denk dat ik hierdoor een burn-out heb kunnen voorkomen en dat ik uiteindelijk soepel door de overgang en menopauze ben gegaan. Ik ben ervan overtuigd dat dit komt, omdat ik nu de kennis, tools en levenservaring heb om mijn lichamelijke en geestelijke gezondheid op peil weet te houden. Een belangrijke les die ik heb geleerd is dat niet alleen gezonde voeding belangrijk is, maar vooral in hoeverre je je ‘oude patronen’ hebt losgelaten bepalend is voor je lichamelijk en geestelijk welzijn.

Als je mijn verhaal hebt gelezen en je een gevoel van herkenning hebt en een klik voelt, aarzel dan niet. Neem gerust contact met me op en kijken we wat ik voor je kan betekenen.